Rozgałęźniki dwusekcyjne są często spotykane w stacjach czołowych, koncentratorach, a nawet w dropach abonenckich. Te proste urządzenia pasywne są używane do podziału sygnałów RF z dwóch źródeł do jednego portu wyjściowego. Moc sygnału RF na każdym porcie wyjściowym jest o połowę mniejsza niż na porcie wejściowym. Przekłada się to na około 1 dB całkowitej straty dla wynikowej pary połączonej. Jednak w prawdziwym świecie jest to tylko konserwatywna liczba.
Dwukierunkowe splittery mogą być potężnym sposobem na obsługę dużych ilości sygnału. Łącząc wyjścia wielu transceiverów, można osiągnąć maksymalne pokrycie w danym obszarze. Na przykład, stadion może być wyposażony w dużą ich liczbę. Łączy je pojedynczy kabel CAT-5 i można je rozprowadzić po całym obiekcie.
Nazwa rozgałęźnik jest nieco myląca, gdyż w rzeczywistości urządzenia te można uznać za połączenie rozdzielacza i sumatora mocy. W zależności od typu, najmniejsza jednostka w linii może zawierać aż pięć transceiverów. Każdy z transceiverów jest podłączony do złącz IN i OUT splittera. Mogą być również dołączone do kabla CAT-5, który zwraca je do splittera. Oczywiście zwiększa to rozmiar całego systemu, ale ma też sens.
Istnieje kilka sposobów na wdrożenie dwukierunkowego splittera, a każdy pochodzi z własnym zestawem zalet i wad. Niektóre z tych zalet obejmują płaskość i fakt, że wynikowa połączona para nie cierpi na straty wtrąceniowe. Inne wady to wyciek sygnału i komplikacje związane z wykonaniem wielu połączeń. W niektórych przypadkach może to przynieść efekt przeciwny do zamierzonego, ponieważ niepotrzebne połączenia kablowe zmniejszają moc sygnału. Ostatecznie wszystko sprowadza się do budżetu i preferencji. Zanim jednak zainwestujesz w rozdzielacz dwukierunkowy, odrób pracę domową. Wybór odpowiedniego modelu będzie o wiele łatwiejszy, gdy będziesz wiedział, co robisz.
Najlepszy rozgałęźnik dwudrożny to jednostka zbalansowana, która ma równe amplitudy na obu portach wyjściowych. Ma również niską stratę wtrąceniową, co oznacza, że jest w stanie obsłużyć największy sygnał. Jak w przypadku wszystkich urządzeń, można również poprawić wydajność, wybierając odpowiedni rodzaj kabla. Ogólnie rzecz biorąc, im lepsza jakość kabla, tym większego sygnału można się spodziewać. Jedną z wad używania niezbalansowanego rozgałęźnika jest to, że będziesz miał nierówne tłumienie pomiędzy portami wejściowymi i wyjściowymi, dlatego będziesz potrzebował obwodu dopasowującego.
Podstawowy rozgałęźnik dwudrożny to schemat wewnętrzny. W szczególności widać układ SS 1.909-2, a także trójnik T1/T2 w lewym górnym rogu. Choć może to wyglądać zgrabnie, to jest to model podstawowy, a szczegóły mogą ulec zmianie. Zasadniczo SS 1.909-2 jest taki sam jak SS 1.909, z wyjątkiem tego, że trójnik został zastąpiony kondensatorem, co ma poprawić ogólną stratę powrotną.
Przy wyborze rozgałęźnika dwudrożnego należy pamiętać o stratach wtrąceniowych i wymaganej mocy. Dobrą zasadą jest, że rozgałęźnik trójdrożny powinien zapewniać co najmniej 7 dB izolacji; jednak urządzenie o tłumienności wtrąceniowej tak wysokiej jak 75 O powinno wykonać zadanie równie dobrze.
Podobne tematy
